Lieve allemaal

Daar ging ik dan vandaag, samen met Olav naar Schiphol en terug. Tijdens zo’n lange rit kun je van alles bespreken; zakelijke inzichten, privé-nieuwtjes, etc. Maar wanneer Olav en ik in de auto zitten is het altijd de vraag of we wel op bestemming aankomen. Ik zat vandaag voor het eerst bij hem in z’n nieuwe Golf (eentje met Ferrari-koppel). En het was natuurlijk weer de vraag: hoe houdt Carin zich? Ik krijg het iedere keer weer voor elkaar de navi over de zeik te krijgen, zonder daar iets speciaals voor te doen. Zal wel aan mijn krachtveld liggen (use the force Luke). En op de terugweg… Jaaaa het was weer feest. We werden via het dorpje De Meern, over een N-weg geleid. Vervolgens de A12 op richting Den Haag, toen weer “indien mogelijk, keer om”, terug de A12 op richting Utrecht, A2 en na 2,5 uur stonden we weer in Valkenswaard.

Tijdens deze rit werd ik getriggerd deze post te schrijven, want daar was die radiocommercial weer. Nu mag iedereen zeggen wat ie wil over Fatima en de Rabobank. En ja, het werd tijd dat ze van de buis af ging. Ze is nooit een waardige opvolgster geweest van Jochem. Maar er zijn ergere dingen en wel deze: LIEVE ALLEMAAL... Natasha Froger banjert met grote onschuldige ogen door een maquette en spreekt als een ware moeder des volks tot ons. Nadat ze het goede nieuws heeft verkondigd springen spontaan lampjes aan in de maquette-huisjes. Grrrrr. Bij deze commercial (TV of radio, maakt mij het uit) krijg ik serieus behoefte aan een hele grote emmer. Mijn lunch, diner en als ik ‘ns wat vaker zou ontbijten, ook die, van maarliefst twee hele dagen wil mijn lijf uit. Via welke weg dan ook. Kan iemand daar eens wat aan doen? Ik heb er veel, heel veel voor over. Zelfs Fatima voor onbepaalde tijd op de Rabobuis.