donderdag 29 september 2011

Buisjes

Nou ze zitten er weer in, de buisjes. Een week geleden verdween er een hele ampul verdoving in mijn zenuw, per oor, en daar bovenop nog een watje met verdovingsvloeistof. Nou dat kon niet missen. Toch? Wrong! Na 20 minuutjes inwerktijd lag ik op de tafel en daar kwam die zaag weer en jahoor, ik voelde het nog steeds. Kiezen op elkaar, ogen stijf dicht en de rit uitzitten. De eerste 4 dagen erna was mijn gehoor vervormd. Ik hoorde geen lage tonen meer. Een deur dichtdoen klonk als een schelle hoge pijnlijke KLETS. Auto's klonken als elektrische invalidekarretjes (heel lastig op straat als je je oren niet kunt vertrouwen). En de radio was niet om aan te horen. De tonen zijn inmiddels weer normaal, maar het slechtste oor is nog steeds bagger. Ik herinner het me van de vorige keer. Toen was ik de eerste twee weken ook nagenoeg doof aan die kant, dus het zal wel over gaan. Dat was de oorupdate weer, waarschijnlijk over 9 maanden het vervolg...

dinsdag 13 september 2011

Wat zeg je?

Sinds een week is het weer zover. Doof aan één kant. Meteen een afspraak gemaakt met JP. En vanmiddag zat ik met klamme handjes in de wachtkamer wachten. Wat zou het deze keer zijn. Een gevolg van de griep die vanzelf weg zou gaan? Een buisje dat aan het einde van zijn levenscyclus was. Of zou er weer een nieuwe cholesteatoom zijn? Gelukkig bleek optie 2 het geval. Het buisje zat los. Dus trok JP 'm eruit. Mijn andere oor werd ook bekeken, ook dat ging niet lekker. Ik hoorde ook links een beetje minder. Het trommelvlies was weer naar binnen gezogen. Mijn buis van Eustachius zuigt, dat is wel duidelijk. Conclusie, niet 1, maar 2 buisjes dit keer. Volgende week donderdag gaan we weer hakken en zagen. Toen ik JP zei dat die verdovingsspuiten veel gevoelloos maakten maar het trommelvlies niet zo goed bereikten, zei hij dat hij daar wel iets op wist. Ik waarschuwde hem dat hij het niet in zijn hoofd moest halen om mijn hele gezicht 24 uur plat te spuiten. Maar toen grinnikte hij alleen maar... Ik ben benieuwd.

zondag 4 september 2011

Tricky - Maxinquaye

Sommige albums draag je een leven lang met je mee. Ik heb er een paar die keer op keer terug komen in regelmatige playlists. Daarin verwacht je natuurlijk epische albums van U2 en dergelijke. Maar dit album van Tricky heeft een vaste stek in mijn top-5. Maxinquaye ontdekte ik tijdens mijn afstudeerjaar en sindsdien, al ruim 15 jaar, draai ik het kleine schijfje grijs. Het heeft zoveel verschillende gezichten. Brand New You’re Retro en de cover van Public Enemy’s Black Steel zijn geweldig om op los te gaan. Pumpkin en Overcome hebben een heerlijk dromerig, mistig, creepy sfeertje. En dan zijn er nog tracks als Suffocated Love en vooral Aftermath die gewoon super heet zijn. Mocht je dit album nog niet kennen, ik kan me het niet voorstellen, dan móét je het een keer luisteren.

Griep update

Wie heeft er nu griep in de zomer? Naja, zomer... De ellende begon zondagavond met keelpijn. Maandag kwam de dufheid. En dinsdag was de griep in full effect. Elke avond rond 10 met 2 aspro's naar bed en dan de volgende ochtend wakker worden in een zwembad. Woensdag sprak ik mezelf moed in met een doosje Advil, ik had een aantal afspraken staan die ik niet wilde missen. Na mijn afspraken naar bed en 1,5 uur later er weer uit voor SMC040. De hele avond gepraat en donderdag kwam ik erachter dat ik mijn stem nog in de apparatenfabriek had laten liggen. Vrijdag nauwelijks gewerkt en toegegeven aan de algehele malaise. Gisteren ook niet veel gedaan en vandaag heb ik voor het eerst het gevoel dat het ergste voorbij is. Mag onderhand ook wel. Morgen start weer een nieuwe week met nieuwe mogelijkheden.

donderdag 1 september 2011

Nieuwe website

Nu had ik natuurlijk al een website. Een hele mooie vond ik zelf. Je kon van links naar rechts scrollen en hij was lekker compact. Maar ja, als je via Internet Explorer de site bezocht was de tekst niet leesbaar, omdat de achtergrond niet werd weergegeven. En er stonden verschillende formules in de tekst, die ik er niet uit kreeg. Na veelvuldig contact met Tumblr, beloofde de helpdesk dit IE-probleem te fixen. We zijn inmiddels een paar weken verder en je raadt het al, het probleem is nog steeds niet gefixt.
Dan maar alles omgooien, dacht ik. En zo begon ik deze week aan een nieuwe site, deze keer via Wordpress. Ik had WP eigenlijk verbannen naar het hoekje 'te moeilijk', maar ik gaf het nog een kans. Vandaag de laatste hand gelegd aan de site, even een check gedaan of IE werkte en hatsikidee live met dat ding. En hier is ie dan: www.lianekusters.nl