dinsdag 31 maart 2009

J

In de categorie my girl breng ik een ode aan my girls. Om hun privacy een beetje in acht te nemen noem ik hun namen niet. Waarom deze post? Omdat mijn meiden net zoveel zeggen over mij (misschien zelfs wel meer) als de belevenissen die ik hier aan digitaal papier toevertrouw.

J is mijn oudste vriendin. We zagen elkaar voor het eerst toen ik brugklas 2 ‘enterde’ en zijn dus al meer dan 20 jaar dikke mik. Na een kort uitstapje naar het VWO, kwam ik terug naar de Havo en daar waren we re-united. J ging naar de hotelschool, ik ging communicatie studeren, maar we bleven contact houden. Ik kan me nog herinneren dat J stage liep bij een hotel in A’dam en ik een tripje maakte naar haar tijdelijke residentie. Na een hele dag rond te hebben gehangen in de stad, gingen we terug naar haar kamer. We moesten nog iets te eten regelen, maar wel student-style (oftewel cheap-ass). De keuze viel op pannenkoeken en veul, heul veul huismerkwijn. Toen de eerste pannenkoek in de pan ging was de bodem van de eerste fles uiteraard al in zicht. Pas toen de kamer vol hing met een donkere, vette damp, kregen we in de gaten dat we pannenkoeken aan het bakken waren. Heeeeelemaal vergeten. Zo maakte de avond plaats voor de nacht en de volgende ochtend ging ik met mijn zatte hersens de trein in, terug naar 040. J aan het werk. Ik heb die dag maar een ‘verlofdagje’ genomen... kon toen ik thuis kwam nog steeds niet op mijn poten staan. 

In de afgelopen 20 jaar hebben we heel wat met elkaar meegemaakt. Ze is een half jaar ouder dan ik, maar op een of andere manier voelde ik me altijd als de oudere zus. Als je mij al impulsief vindt, vind je J echt insane-in-the-brain. Naast haar impulsiviteit is ze ook licht ontvlambaar. Oke, met de jaren is ze ietsje milder geworden. Maar als het vonkt dan vlamt het nog steeds!

Wat J zo speciaal maakt is moeilijk te omschrijven. Een poging. Ik ben vaak met J op vakantie geweest, met en zonder andere mensen. Als we samen zijn in een groep, maak dan je borst maar nat, de rest krijgt het zwaar te verduren. Maar solo met J was ook fantastisch. Naast elkaar op het strand liggen en uren aan een stuk nauwelijks een woord met elkaar wisselen. Klinkt vreemd, maar heerlijk is dat als je het met iemand ook eens nergens over kan hebben. Alleen maar heel tevreden zijn met waar je bent, met wie je bent en wat je doet. Dat is nog steeds zo en zal waarschijnlijk nooit meer veranderen. Dat is wat mijn band met J zo speciaal maakt.

maandag 30 maart 2009

Here comes the sun

De lente lijkt er nu echt aan te komen. De weergoden op Ned 1 en RTL voorspellen een zonnig en warm einde van de week. Een mooie 18 graden zelfs. En wat gebeurt er bij die temperatuur. Juist, ’t dak mag weer open. Heerlijk, de geur van alles wat in bloei komt, de takken van de bomen boven je hoofd, warme zon op je bol. Kan niet wachten.

Waarom weer een topic over de lente? Omdat ik er zo van geniet en omdat het wonderen verricht voor mijn humeur (en daar wordt iedereen beter van, believe me).

Ik ga de komende dagen eens kijken of ik het voor elkaar krijg m’n schedule om te catten, zodat ik vrijdagmiddag lekker ergens op het terras kan gaan hangen. Wie doet er mee?

zondag 29 maart 2009

B tot de derde macht

Vanochtend was het dan zover. De start van de eerste race van het seizoen. Melbourne! Dus om 7 uur (nieuwe tijd) zat ik op de bank met mijn koffie en een cigaretje. Het was weer een heerlijk voorprogramma, verzorgd door niemand minder dan Olav Mol. Natuurlijk heb ik gisterochtend ook de kwalificatie meegepikt. Die was uitzonderlijk. Maar ja, de race daar gaat het om, dus we wachten rustig af.

De lichten gingen op rood en weer uit en het veld was van zijn plek. De gekte is weer begonnen. Ik zal niet het hele verloop van de race of de uitslag uit de doeken doen, daar heb je samenvattingen voor. Nee, waar het mij om ging was de herrijzenis van de phoenix. Oftewel Mr. Brawn. Voor diegene die zijn hegemonie niet kent, zijn mastermind is mede verantwoordelijk geweest voor de onaantastbaarheid van Ferrari. En daarvoor had ie ook al wat leuke wapenfeitjes op zijn CV. De hele winter is er twijfel geweest of het team (voorheen Honda) wel aan de start zou verschijnen. En daar waren ze hoor. In een auto met afwijkende vormgeving, geen KERS, maar wel een hele fijne diffuser. Het team dat vorig jaar onder Japanse leiding steevast achteraan reed, pakte nu het podium in. Bril-fucking-jant!

Nu reken ik mezelf onder de tifosi van de rode renstal. Maar Brawn, die is toch ook nog een beetje rood? Niet dan? Heeft niet iedereen recht op een pet-team. Een team waar je stiekem ook erg blij van wordt? Want dat gebeurde mij vanochtend. Daar stonden ze dan: Button, Barrichello en Brawn op het podium. En ik was blij. Natuurlijk voor Button (wat een vele leukere Brit is dan die klinische Lewis). Voor Barrichello (de meest ervaren man in het veld, die in de stromende regen op Hockenheim in 2000 stond te huilen op het podium, ik was dabei). En natuurlijk voor Brawn, want zoals Jenson het al over de board radio bulderde: You’re a legend!

donderdag 26 maart 2009

Wat is de overeenkomst tussen branding en mannen?

Hele volksstammen van de vrouwelijke soort veren op. Er is wereldnieuws. We’re talking BIG news. Vele malen groter dan welke financiële crisis of vliegramp dan ook. De vraag die ongeveer de helft van de wereldbevolking bezig houdt is: KOMT BRAD PITT WEER OP DE MARKT? Wat ik me dan afvraag is: hoe komt het dat deze man zoooooveel vrouwenharten sneller laat kloppen?

Mijn persoonlijk smaak ligt net ietsje anders. Okee hij heeft de beruchte twinkel van het stoute jongetje, een goddelijk lijf en ik zou hem ook niet uit mijn kribje trappen. Maar toch... de hysterie rond deze man is toch wel uitzonderlijk groot.

Nu kun je je afvragen wat dit bericht hier doet. Wat heeft dit met het vak te maken. Welnu, enerzijds ben ik nog een beetje zoekende naar de balans zakelijk/privé van mijn blog, anderzijds heeft dit alles met het vak te maken. We doen de hele dag niets anders dan product X of organisatie Y zo aantrekkelijk mogelijk maken voor doelgroep Z.

Dat gezegd hebbende... Wat maakt bepaalde mannen zo aantrekkelijk dat een groot deel van de vrouwelijke wereldbevolking spontaan ‘uitgekeken raakt’ op hun huidige man? Is het de blik? Die hebben meerdere mannen. Is het het lichaam? Ook dat komt vaker voor. 99,999999% van alle vrouwen heeft nog nooit een gesprek met deze man gevoerd. Op dezelfde frequentie zitten lijkt me toch ‘redelijk essentieel’. Hoe ruikt deze man? Uit eigen ervaring weet ik dat geur ook een hoop doet. Of blijft het een mysterie ... en misschien is dat wel juist de clou. En als je dat weet, wat betekent dat dan voor de merken die we dagelijks net een beetje meer aanzien willen geven dan de ander?

Ik borrel, jij borrelt, wij borrelen

Gisteravond was er een LinkedIn-borrel in de Baron in Eindhoven (voor diegene die de Baron niet kennen; stel je een kroeg voor waar de tijd heeft stilgestaan, maar de gezelligheid èn gemoedelijkheid zeker niet is verstoft). Op voorhand kende ik maar één van de aanwezigen, maar heb gedurende de avond meerdere leuke mensen ontmoet. Een groot deel van hen ook zeer geschikt volk om bij een volgende gelegenheid opnieuw te treffen en de pint-ability van Eindhoven te toetsen. Sowieso een leuk initiatief om ‘virtuele connecties’ ook in het echt te ontmoeten. ‘Misschien wat voor de FFC-leden?’ vraag ik me nu af...

Vanmiddag staat de bijeenkomst Briljant brainstormen op het programma bij VIS. En ook DIE wordt afgesloten met een borrel. Ik kan me zelfs voorstellen dat ik de trend voortzet en het sporten vanavond skip om bij een vriendin te gaan borrelen...

woensdag 25 maart 2009

De stad van 1 miljoen?

Hoeveel inwoners heeft Eindhoven? Of beter nog: hoeveel mensen moeten dagelijks voor hun werk of voor andere zaken Eindhoven in en uit? Volgens mij is het zo dat de officiële telling ergens rond de 200.000 inwoners aangeeft. Maar de laatste dagen lijkt het aantal mensen op de weg wel ver-drie-voudigd!

Mijn 2 x daagse reisafstand bedraagt 16 kilometer. En nee, ik woon niet in Eindhoven en ik werk er ook niet. Maar ik moet er wel doorheen... Die pietluttige afstand van 16 kilometer kostte me gisteravond 50 minuten. En de dag ervoor ruim drie kwartier. Dat is toch echt te gek voor woorden. Helaas heb ik geen heli zoals Hennie van der Most, dus ik moet het echt met 4 wielen doen. Ik ga proberen wat een ander reisschema me oplevert. Òf vlak voor de spits vertrekken, òf een uurtje doorwerken...

maandag 23 maart 2009

Just a few words did the trick

Ook al dreven gisteren de eerste wolken dreigend over die prachtige blauwe hemel. The sun was shining. Hoe kwam dat zo? Een simpel berichtje op LinkedIn did the trick. 

Eind 2008 heb ik enkele gastcolleges mogen geven bij FHC. En in mijn inbox van LinkedIn trof ik gistermorgen een mailtje van één van de studenten uit de Deeltijd 4e-jaarsklas. Ik moest wel even diep graven en scherp naar haar foto kijken om de persoon te kunnen plaatsen (dat krijg je als je ineens 25 gezichten tegelijk hebt gezien), maar toen herkende ik haar. Ze gaf aan dat ze de lessen als 'zeer zinvol en lekker creatief' had ervaren en dat ze dit had gemist tijdens de studie. Ze wilde daarom met me linken, ter inspiratie en reminder voor haarzelf.

Kijk daar doe je het toch allemaal voor!

vrijdag 20 maart 2009

Lente

Genieten, genieten, genieten van dat lentezonnetje dit weekend. Daarna wordt het weer donker en nat. Afgelopen week heeft mijn zonnebril op mijn neus gestaan ieder moment dat het mogelijk was. Dat betekent dus eigenlijk ALTIJD (behalve ’s-nachts). Ja, zelfs in de Drechttunnel hield ik ‘m op! Maar mijn dak gaat voorlopig nog niet open. Uit het door mijzelf uitgevoerde onderzoek ‘Bij welke temperatuur en onder welke omstandigheid is het fijn om dakloos over het wegdek te suizen’ is gebleken dat je je pas klappertandloos kunt verplaatsen bij minimaal 17 graden Celsius mèt stralende zon. Je hebt er natuurlijk altijd gekken bij die niet kunnen wachten. Ik heb er zelfs al meerdere gezien. Zo blauw als een smurf, verpakt in sjaal, jas, muts en handschoenen. Liane wacht liever even en geniet ondertussen volop van de eerste zonnebril-dagen.

donderdag 19 maart 2009

"Haal hier uw dagelijks portie kennis"

De gasten van vandaag staat wat te wachten. René heeft een fantastisch programma voorbereid. De titel van de bijeenkomst is dan wel 'Personeelsbladen', maar de inhoud van de sessie is zoveel breder en dieper. Ook zaken als lezersonderzoek en intranet komen aan bod. En het mooiste is dat de deelnemers zelf mogen kiezen wat ze behandeld willen hebben. Komt dat zien, komt dat zien!

dinsdag 17 maart 2009

Back to school

Vanavond staat op het programma de bijeenkomst ‘Authentiek communiceren’ van Fontys Alumni-Co. Hierin staat centraal dat het onmogelijk is om niet te communiceren. Denk aan lichaamstaal, toon, stress, etc. Dit heeft allemaal te maken met OF en HOE de boodschap wordt geïnterpreteerd door de ontvanger. Een boeiend onderwerp... maar in het verleden liet de kwaliteit van lezingen het wel eens afweten bij Alumni-Co. Ben benieuwd hoe het vanavond is.

maandag 16 maart 2009

Op zoek naar personeel

Vanmiddag krijgen we bezoek van één van onze nieuwste klanten. De vraag waarvoor de klant naar ons kwam was dat ze 30% moeten groeien om de marktvraag aan te kunnen. Een maandje geleden hebben we allereerst het profiel van de gewenste nieuwe medewerkers verkend. Software engineers zijn nu eenmaal niet de meest makkelijk te werven mensen. Vanmiddag trappen we af om het plan van aanpak van de grond te krijgen. Oftewel WAT gaan we doen om deze mensen te strikken.

vrijdag 13 maart 2009

Off to Rotterdam

Vandaag is de eerste Eurib-masterclass in een serie van 4. Op het programma staat ‘Consumer insights’, Niet alleen is het één van de belangrijkste buzz-woorden op dit moment, nee het wordt zelfs als ware overlevingsstrategie gezien.

Ik neem dit voorjaar deel aan 3 van de 4 masterclasses. Een van de redenen is natuurlijk dat het goed is voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Maar waarom specifiek de masterclasses van de Eurib? Ik kan het moeilijk uitleggen, maar de energie die ik krijg van een bezoekje aan een Eurib-event op de Erasmus universiteit is heerlijk. Er hangt een fantastische vibe. Het niveaus is doorgaans bijzonder hoog. De deelnemers van de masterclasses zijn minimaal net zo’n grote vakidioten als ik. En het draait eens een keer NIET om het uitwisselen van visitekaartjes....

donderdag 12 maart 2009

FFC in FFW

Enkele weken geleden zijn we gestart met Free Format Communicatie. Een LinkedIn-groep voor ‘iedereen die wat heeft met VIS en graag prikkelt en geprikkeld wordt’. Inmiddels hebben we 32 members, lopen er 7 actieve discussies en zijn er 8 nieuwsitems geplaatst. Niet slecht. Nu is het wachten alleen nog op discussie-topics van members die niet op de payroll van VIS staan...

donderdag 5 maart 2009

Briljant brainstormen voor Flevum

Vandaag vindt de eerste workshop plaats in de cyclus van VIS-haakjes van het voorjaar. Deze workshop is in samenwerking met Flevum Forum Network georganiseerd. Dus we verwachten vandaag ook een iets anders publiek aan deelnemers dan we gewoonlijk over de vloer krijgen.