vrijdag 27 januari 2012

Daaaaag tabelletje

We zijn weer onderweg. Het nieuwe seizoen van #widm. Hoe een leuke knul die Art ook is, helaas geen Pieter Jan deze keer. De reacties op het nieuwe seizoen zijn niet zo enthousiast. Er zitten weinig mind tricks in en de opdrachten zijn een beetje laf. Maar hoe dan ook zit ik elke donderdagavond klaar met mijn boekje en pen.

Een doorgewinterde widm-fan vertelde me dat ik al die verdachte streken van kandidaten gewoon door de vingers moest zien en me moest concentreren op het geld. Dus mijn gestructureerde/analytische ik ging direct aan de slag met een tabel waarin ik kan bijhouden welke kandidaat bij welke opdracht geld heeft verspeeld. Daarnaast houd ik natuurlijk de verschillende bevindingen van mede-tweeps bij en lees ik de moldagboeken aandachtig. Tot gisteravond zat ik op 2 hoofdverdachten. Maar toen kwam de eindopdracht...

De groep moest beslissen over of de executie wel of niet doorging. Als er unaniem werd besloten voor niet doorgaan, was er niets aan de hand. Maar ja, met een mol in de groep kun je dat unaniem wel vergeten. Als een meerderheid zou gaan voor ‘niet doorgaan’, dan zou de pot terug gaan naar 0 Euro. Oeps, dat moest worden voorkomen. Dus probeerde de groep om voor ‘wel doorgaan’ te gaan, met een meerderheid, dat leverde de minste schade op voor de pot.

Aan het einde van het liedje kwam de uitslag er natuurlijk op uit dat al het geld weg was. 0,0 Euro in de pot. Hilarisch. Maar wat nu het vervelende is, is dat de mol natuurlijk al lang wist dat deze opdracht eraan zat te komen. Hoeveel geld er ook werd verdiend, het zou toch allemaal in rook opgaan. Dus misschien heeft de mol tot op heden wel heel goed zijn/haar best gedaan. Heel veel geld verdiend en super fanatiek geweest. En zo is die tabel van mij misschien helemaal geen klap meer waard. Het is één grote mindtrick. Mijn hoofd kraakt nog steeds een beetje na van gisteren. Ik zal er wel weer naast zitten. We weten het over een paar weken.

dinsdag 24 januari 2012

Instant happiness-tip

Heb je een half uurtje over, loop dan eens binnen bij de schoenenafdeling van de Bijenkorf. Dat deed ik gisteren. Beetje frustrerend misschien met een gigantisch hangslot op mijn portemonnee, zul je denken. Maar niets is minder waar. Pumps met onmogelijk hoge gouden naaldhakken van een centimeter of 15. Een college-style pump, maar dan sexy en supercool. Prachtige nude lakleren peeptoe’s. Sandaaltjes met wederom een no-go-hak en strassteentjes. Ik heb een half uurtje rondgelopen over de afdeling en van al dat moois staan genieten. Je zou het zelfs kunst kunnen noemen. Een cultureel-verantwoorde ervaring zelfs. Een studiereis...

donderdag 19 januari 2012

Reflectie

Mijn studenten hebben afgelopen week hun stukken ingeleverd. Zestien groepen dus om te beoordelen en in een groot aantal gevallen ook nog specifieke beoordelingen van studenten. Vandaag heb ik alles verwerkt in het systeem. Het resultaat is dat 5 studenten een 9 hebben gekregen; 10 studenten een 8; 38 studenten een 7; 15 studenten een 6 en 2 studenten een 5. Best mild van me, toch ;).
Bij hun rapportages hoorde ook een zelfreflectie en een groepsevaluatie. En dat is wel een erg grappige samenloop. Ik reflecteer er namelijk ook lustig op los. Over de afgelopen periode. Over de toekomst. Of het doel wel de middelen heiligt. Over wensen en behoeftes. Wat niet eigenlijk. Een 24/7 mindfuck die sterk begint te lijken op rouwverwerking. Alle stadia heb ik al minstens één keer doorlopen. Ik heb het proces nog niet afgesloten, ook al verschijnt er langzaam een beeld. Maar de volgende dag verzet ik me daar dan weer tegen. Als ik eruit ben, dan zal ik het wel weten. En erover schrijven.