vrijdag 24 april 2009

F

In de categorie my girl breng ik een ode aan my girls. Om hun privacy een beetje in acht te nemen noem ik hun namen niet. Waarom deze post? Omdat mijn meiden net zoveel zeggen over mij (misschien zelfs wel meer) als de belevenissen die ik hier aan digitaal papier toevertrouw.

F ken ik nu zo’n 9 jaar. Ik was account manager bij The Unit (de unti voor ingewijden) in die tijd en F kwam een paar maanden na mij binnen als nieuwe AE voor het team van Er & Al. Na krap een half jaar werd F verliefd. En wel op een blonde dtp’er van de unti. Een roerige tijd, want de unti was nog herstellende van de laatste affaire op de werkvloer. Ik was snel klaar bij de unti door voorgenoemde omstandigheid, maar F heeft het er jaren uitgehouden. In de unti-tijd hadden we nauwelijks contact. Maar F en haar lover meant business en ze gingen samenwonen in Nuenen. Vanaf dat moment startte ook onze relatie.

Ik heb het langst gewacht met F in deze my girl serie, omdat je je af moet vragen of je haar eigenlijk wel echt kent. Dit is een dame om de tijd voor te nemen. Geen gevalletje obvious. F voldoet namelijk aan het ui-model. Iedere keer kom je weer een nieuwe laag tegen en je weet nooit of je al bij de kern bent. F heeft geen last van meerdere persoonlijkheden, maar het is iemand die je moet ontdekken.

Vanaf de buitenkant maakt ze een heel nonchalante, relaxte indruk. Haar zeik maak je niet lauw. Bij de meest onredelijke eis zegt zij ‘ik zie het als een uitdaging’. Kom je een stapje verder, dan merk je dat F een buitengewoon scherp en venijnig vals gevoel voor humor heeft. En ze slaat hiermee toe op de meest onverwachte momenten. F is niet een dame die het hoogste woord voert in een groep of eigenlijk geboren is voor het podium. Nee, de F-style is verfijnder en kan het beste worden genuttigd in een 1-op-1-situatie. Weer een stapje dieper... F heeft een enorm groot hart en is enorm begaan met haar naasten. Iedere keer als er zich (helaas) iets voordoet met één van haar familieleden of vrienden, wordt ik getroffen door de warmte die zij voor deze mensen bij zich draagt en de zorg die ze om hen heeft. F is eigenlijk gewoon een intens lief mens.

Hoe lief, dat merkte ik op een zaterdagavond in oktober ‘07. Mijn wereld was die avond ingestort en F was zwanger. Ze moest nog een tijdje, maar haar zoon groeide als kool, waardoor de lichamelijke ongemakken net ff wat vroeger kwamen dan normaal. Ik belde F en probeerde met wartaal duidelijk te maken wat er was gebeurd. ‘Ik kom’ was het antwoord, 10 minuten later was ze er en ze is de hele avond bij me gebleven. Haar steun is onvoorwaardelijk op dat soort momenten en ze vervult met verve de rol van mama-leeuw. Kom niet in de buurt van haar beschermeling, want ze maakt je af! En, zo voel ik het, dat heeft ze af en toe nog steeds een beetje. Moet toegeven, het voelt best lekker als iemand de wacht houdt. Maar ze kan me ook enorm jennen. Als ik weer eens wat heb meegemaakt in de mannen-department wat zij grappig vindt (had ik al verteld over haar gevoel voor humor...?), dan hoor ik dat nog een hele tijd. En een lol dat ze dan heeft!

Mama-leeuw, plaaggeest, flegmaticus, dat is zoals ik F ken. Maar ken ik haar nu echt? Dat zal ik nooit weten. Maakt ook niet uit. Ondertussen ga ik vrolijk verder met de ontdekkingstocht.

2 opmerkingen:

  1. vereerd door je mooie woorden blijf ik de komende tijd graag nog even de wacht houden over jou, met alle hypo-liaantjes van de laatste tijd lijkt me dat niet overbodig ;-)

    BeantwoordenVerwijderen