Met de kippen op stok

Vandaag ga ik echt vroeg naar bed, ècht! Of in ieder geval ik probeer het echt. Na vanochtend als een razende roeland te hebben gewerkt aan een notitie, ben ik halverweg de ochtend in verschrikkelijk noodweer naar het centrum van Eindhoven gevaren (ja, gevaren ja). Even bij 3D-wizzard Pim langs om een project aan te duwen. Hij was dit weekend voor de 3^e keer papa geworden, dus kon hij het niet maken om een project bij ons te komen ophalen. Ach, het was geen straf. Sterker nog, best indrukwekkend als zo’n pretty face zijn voordeur open doet, terwijl hij zijn bloes meer uit dan aan heeft, een kind op de arm waardoor dat shirt nog minder ‘aan’ is en een behaarde mannelijke borstpartij je tegemoet lacht in de stromende regen. Na een half uurtje doorspreken, plankgas terug naar Valkenswaard en weer verder met de rationale voor een creatief voorstel dat in proef moest (ik was het haast vergeten), tekstcorrectie uitpluizen, D bijstaan in de laatste stuiptrekkingen van een fantastisch concept, een klant proberen te bereiken op de laatste dag voor zijn vakantie, rennende collega’s, briefing maken voor project van morgen, input verwerken en weer weg om dat superconcept voor DPI Value Centre te presenteren. Zo’n dag in combinatie met de totale oververhitting van gisteren, de lange avond bij mijn kapster eergisteren en de opwinding van het mailen met Spanje en boeken van mijn vakantie op maandag, maakt dat het batterijtje nu echt low aangeeft.

Morgen nog een drukke regeldag, gelukkig zonder afspraken. Dat wordt brilletje op, trainingsjackie aan, jeans en vooral geen gezeik aan mijn kop.