Favoriete Collega

Ik heb 6 echte collega’s en 1 ingehuurde. Allemaal zijn ze uniek, allemaal hebben ze hun toegevoegde waarde en allemaal zijn ze me dierbaar. Dit verhaal is dus geen verslaglegging van een verkiezing of een uiting van vriendjespolitiek. Nee dit verhaal gaat over een hele bijzondere samenwerking, wat ik kwijt wil via dit kanaal.

Vandaag was een hectische dag. Ik had voor mezelf de optie open gehouden om er vanmiddag tussenuit te knijpen. Maar om half 9 had ik al in de gaten dat dàt er vandaag niet in zat. De uitgangspunten voor het concept van een nieuwe klant (Oh shit ja, moet nog trakteren) moesten worden afgerond en in proef. Toen ik eindelijk alles op papier had staan, begon het feest. Ernst belde. Gelukkig niet weer een reschedule van de afspraak. Ernst is van die grote industriële klant waarvoor we een major brand study aan het uitvoeren zijn. De presentatie was eerst gepland op afgelopen donderdagavond, daarna op vanmiddag, daarna nog iets anders en nu staat ie vast op aanstaande woensdagochtend. Vanaf het moment dat het project werd aangekondigd wist ik dat ik dat maar met één persoon kon en wilde doen. D. We hebben het project vorige week donderdag opgestart. Gedurende donderdag een paar keer opnieuw de kaders afgebakend. Op vrijdag nog ff een belletje naar elkaar gepleegd. Heel af en toe ons hoofd gebroken over de verschillende design dimensies, wat in onze eigen taal al snel dementies werden. Blikje op scherm hier en daar afgelopen week. En het resultaat is een brand study die in 7 stappen en per stap 4 gradaties de basismogelijkheden laat zien om meerdere brands in een groep te verenigen. Ernst belde of hij een preview kon krijgen. Tuurlijk kan dat. Dus met een voldaan gevoel verstuurde ik even voor vijven de pdf zijn kant in. Ik realiseerde me hoe heerlijk ontspannen en haast telepathisch dat project tot nu toe is verlopen. En dat krijg ik alleen voor elkaar met D. Veel mensen noemen het bijzonder, anderen onbegrijpelijk, hoe wij samenwerken gezien ons verleden. Maar het is toch echt zo, daar is geen woord aan gelogen.

Ook is het met D dat ik kan lachen totdat ik in mijn broek zeik. We zijn de twee grootste leveranciers van bijdragen voor de VIS-speak (de VIS-woordenlijst) en kunnen dubbel liggen om tekenfilms, virals en Theo Maassens Lauwe Pis totdat we aan de beademing moeten. Overigens zijn interpretatie van een kat die een haarbal probeert uit te braken is legendarisch, zéker tijdens lunch. Vandaag speelde er voor een andere klant een veelheid aan issues. Wat krijgen we nog af voor de launch-datum, hoe krijgen we dat gepland, wat betekent dat voor wie, bla bla bla. Zelfs het slappe gezever van de lunch werd opgeofferd voor project-gelul (daar heb ik zo’n hekel aan als dat gebeurt). Maar met de combi van G & D werd het erg melig. G was een paar uur verwijderd van zijn vakantie en dat was te merken. Ieder probleem werd beantwoord door gegrinnik en woordgrapjes. D bleef maar aan de gang met ideeën spuien die onmogelijk binnen een week gerealiseerd kunnen worden. Waarop dreigementen van mij volgde om hem te gaggen met een biljartbal. Maar de meligheid bleef aan. Toen G een alternatief had ‘gevonden’ op de aloude folder, genaamd voucher, was het hek van de dam. Ik kreeg een gigantische knal van rechts van D: whahahahahahaha voucher VOUW-tjer, get it, whaaaaaahahahahaha.

You get the picture, D is een Favoriete Collega, ook een term uit ons gezamenlijke verleden. En D als je dit leest; ik kan je even zo vaak achter het behang plakken, denkbeeldig folteren en nog heel veel meer ellende ;).