Baaldag

Be good and tell it. Da’s één regel, een bekende. Feel bad and express yourself, da’s een hele andere. Geen officiële regel. Maar wel één van mij, want het lucht op.

Gisteren hebben Susan en ik dus gepresenteerd voor een pitch. Vandaag te horen gekregen dat we het niet zijn geworden. Dat kan natuurlijk altijd met een pitch. Maar we hadden de overtuiging dat onze kans groter was dan de standaard statistische berekening. Nu was dat ook zo, bleek uit het telefoongesprek. De communicatiemanager was fan. Contact fijn, werkwijze helemaal in haar straatje, gaaf werk, wakker volk, goeie aanpak, etc etc. Alleen haar directeur vond ons te kritisch. Het hele verhaal was natuurlijk iets uitgebreider, maar ik vat het maar even samen. Zelfs de andere bureaus waren onder de indruk. Bij de telefonische afwijzing die zij kregen was de reactie: “...jullie hebben zeker voor VIS gekozen”. Ja, ook mijn ego houdt ervan om geaaid te worden. Maar ja, wat koop ik ervoor? Helemaal niets. Olav en ik zeiden al tegen elkaar: “Nu ff uithuilen, maandag in de aanval”. En zo is het maar net. Hoe pak je dat uithuilen aan? Ik ben nog bezig met het afwegen van mijn opties. Schandalig veel geld aan sushi uitgeven is een mogelijkheid. 9 mei uitroepen tot Nationale Pyjama-dag ook. Als het nu mooi weer was geweest dit weekend, misschien wel genieten van de zon in een park. In een vliegtuig stappen en een cappucino-marathon houden, I should be so lucky. Ik weet het nog niet. Susan zal wel weer schoenen gaan kopen. Ik voel me vooral even heel erg leeg.