Hoe vaak is het je niet overkomen dat je nu ECHT een voorstel moet afhebben, maar dat het niet lukt, je zit vast. Of dat die verrekte sleutels weer eens kwijt zijn en je iedere stap in huis achterstevoren aflegt om je weg na te gaan en hopelijk op die route ergens die krengen te vinden.
Of het nu gaat om dat ene advies, die geweldige creatieve oplossing, het antwoord op levensvragen, of die verrekte sleutels. Wie zoekt zal niet vinden. Wanneer je zoekt sluit je je af. Je hebt oogkleppen op en kijkt alleen naar de voorgeprogrammeerde dingen of plaatsen. Tunnelvisie. Je hebt geen oog meer voor alle mogelijkheden die buiten het gebaande pad liggen. Of voor mensen en relaties die niet direct in het zogenaamd logische profiel passen. Of voor vergezichten die je inspireren. Of voor afwijkende meningen die je eigen overtuiging kunnen aanscherpen.
Om te vinden, of de antwoorden jou te laten vinden, kun je het beste even alles loslaten. Een stukje fietsen, klooien met collega’s, muziek luisteren, bellen met een vriend, administratie bijwerken, spicy dagdromen, wat dan ook, als je maar niet denkt aan dat ene. Probeer het maar eens, works for me.
Wake up call!
BeantwoordenVerwijderenZoeken. Wat een raar woord eigenlijk. Zeg het maar eens 100 x achter elkaar. Vinden. Ook zo stom. In plaats van "ik heb de sleutels gevonden" kun je beter achteraf zeggen "ik vind dat de sleutels weer in beeld zijn".
BeantwoordenVerwijderenWant ze waren gewoon even uit beeld omdat je zelf niet helemaal in de picture was toen je ze weglegde. Ken je dat: je haalt net droog de voordeur want je moet echt e-nor-rem naar de plee. Springend van het linker op het rechterbeen, of in jouw geval misschien 90 graden voorovergebogen, weet je de voordeur nog open te krijgen. Die laat je dan niet eens in het slot vallen. Hop naar de kakdoos en dan de opluchting! Die is zo groot, dat het bijna extatische vormen aanneemt. Daarna ben je zo blij, dat je prompt iets gaat doen wat je niet van plan was. Even bellen, de tuin in, glas drinken inschenken. Dan heb je die verrekte sleutels ineens nodig en tja, die liggen niet op de vaste plaats.
Ik vind ze dan meestal terug als ik hulptroepen ga bellen die een reservesleutel hebben. Blijken ze toch nog in de voordeur te hangen. Of je moet van de zenuwen ineens weer naar de plee! Liggen ze netjes op de stapel wc-lectuur.
Zoeken doe je het best als je niet zoekt. Eigenlijk werkt zoeken het beste als je zoekfunctie altijd aanstaat. Open staan voor nieuwe dingen heet dat. Specifiek zoeken naar iets is jezelf beperken tot dat ene en je afsluiten voor al het andere. Ik heb ooit eens naar iets gezocht, halverwege de zoektoch maar gestaakt en uiteindelijk aan iets blijven hangen waar ik veel blijer mee was dan hetgene waar ik naar op zoek was. Zoeken levert meestal "collateral damage" op. Stoppen met zoeken meestal "collateral opportunity".