Wereldsteden

Op een avond dat ik me verveel en eigenlijk nergens zin in heb, duik ik maar eens wat oude fotoboeken in. In welke steden ben ik geweest, wat heb ik gezien. Waar wil ik nog eens naartoe en waar hoef ik nooit meer heen. Ik dacht dat het wel aardig was om dat neer te pennen, so here goes.

Firenze – twee keer geweest. De eerste keer was aan het einde van augustus bij een temperatuur van ergens tussen de 40 en 45 graden. Mijn eerste keer in Italië maakte enorme indruk. De combinatie van gebouwen, hitte, hevig verliefd en vreemde lichtval door smok was magisch. De tweede keer was een paar jaar later ver in de herfst. En ik realiseerde me dat ik de stad wel had gezien. Het is er prachtig, maar ik zou er niet snel meer naartoe gaan voor meerdere dagen. Misschien voor een dagje, als ik toch in de buurt ben. Maar wie er nog nooit is geweest, moet het beslist eens zien.

Lissabon – een keer geweest, in februari. Op zich wel een mooie stad, maar ik mis alle emotie daar. De mensen zijn er nors, ongastvrij haast. De gebouwen ademen afstand en kilte uit. Kan er dus heel kort over zijn; been there, done that, hoef er nooit meer naartoe.

Barcelona – twee keer geweest. Een keer een dag, de andere keer een paar dagen. Natuurlijk het park gezien en alle leipieslijpe dingen van Gaudi. Maar ik mis nog de bevlieging in deze stad. Af en toe kwam het boven in wat achteraf straatjes. En fantastisch gegeten bij Qu Qu. Maar ik mis gewoon iets. Het leven ligt onvoldoende op straat. Misschien moet ik het nog eens een kans geven. Hoeft niet op de korte termijn, eerder over een paar jaar.

Londen – een keer geweest in november. Groot, indrukwekkend, werelds, maar niet mijn ding. Londen is gewoon een maatje te groot voor Liane. Het is niet warm, close en overdadig, zoals ik het graag heb. Dus daar zien ze me niet zo snel terug.

Rome – twee keer geweest, een keer oktober, andere keer december. En ik hoop er in 2010 weer te zijn. Dat geeft het denk ik wel aan. Af en toe overvalt de heimwee me. Ik heb er al vaker over geblogd, getwitterd, noem het maar op, dus ik ga het niet te lang maken. Maar die stad heeft HET. De mensen, het straatbeeld, warmte, liefde, overdadigheid, schoonheid, alles voor de zintuigjunk.