Bij een tankstation mag je natuurlijk niet met vuur spelen. Logisch, lijkt me niet nodig dat toe te lichten. Tegenwoordig mag je zelfs niet meer bellen. Nooit helemaal begrepen, maar laat ik dat verbod maar gewoon accepteren. Het wordt lastiger als het gevaar voor ontploffing niet zo heel duidelijk op de loer ligt. Oftewel, als het om mijn persoontje gaat.
Gisteren schoot een sms-je van het nieuwbakken vriendje bij mij in het verkeerde keelsgat. Dat was ergens aan het begin van de avond. Er kwam een klassieke ik-heb-nergens-geen-flikker-zin-in-dip opzetten. Dat ontwikkelde zich vrolijk verder in algeheel gesjaggerijn. Uiteindelijk met de bokkenpruik op naar bed. Onrustige nacht, onrustige maag, draaien en zweten. Toen de wekker me vanochtend over probeerde te halen om naar de sportschool te gaan, wist ik het. Ik was kwaad. Ik voelde me op een tweede plan gezet. Vlak voor ik mijn luie lijf in de auto wierp, heb ik mijn gal verpakt in een mailtje en dat over de lijn gestuurd. Hoppakee, kon er maar vanaf zijn.
Al die woede was totaal geen voordeel in de sportschool, dus de frustratie werd er niet minder om. En het mailtje terug liet weten dat mijn gifbeker nogal pittig aankwam aan de andere kant. Inmiddels was ik wel wat afgekoeld en moest ik bekennen dat ik misschien wel iets te hard was geweest. Ja, zelfs ik ben soms, heel soms, in staat dat toe te geven. Inmiddels heb ik hem (door omstandigheden) nog niet gesproken en zou ik niets liever willen dan dat diepe warme stemgeluid even te horen en gewoon even lief doen tegen elkaar.
Tot op heden heeft het nieuwbakken vriendje van geen enkele rariteit, twist of welke grilligheid dan ook koude voeten gekregen. Hij noemt het mijn ‘unique selling points’. Ik weet dat ik een lastig geval ben. Maar hij zal helaas nog heel wat meer vuurzeeën en explosies moeten ervaren, voordat ie weet waar het ontploffingsgevaar in schuilt. Ik ken ze namelijk zelf niet eens allemaal...
Meid, ik vind het reuze meevallen hoor, hier zou ik zelf niet zo van liggen woelen.
BeantwoordenVerwijderenSoms moeten dingen uit je systeem en terwijl je ze roept of schrijft weet je diep in je hart best dat het wat over de top is..maar je kunt jezelf gewoon niet tegenhouden.
Nachtje slapen, spijt enzovoorts enzoverder. Wedden dat jij na zo'n episode denkt dat je je wat meer bewust moet zijn van dat lontje, en vervolgens hou je je daar weer wat dagen aan, en daarna versloft het.
My 2 cents; ook jij bent zo'n dame met een hele dikke muur, door allerlei flauwekul uit voorgaande relaties/levens/etc en als er dan iemand heel dichtbij komt, en je weet dat dat zo is, dan gaat die muur weg, komt er onzekerheid terug en gaan we roepen en schreeuwen om maar weer die meid te zijn die weet wat ze wil en alles wel zelf effe bepaalt.
We zijn wie we zijn, karakters verander je niet 1 2 3 en al helemaal niet voor iemand anders. Rekening houden met de gevoelens van die ander is misschien wel iets om soms te betrachten. Hoef je ook geen mailtje de dag er na te sturen ;-)
Dit is overigens puur mijn visie en vooral niet aanvallend bedoeld, want als iemand een grote schreeuwbek met klein hartje heeft ben ik het wel.
Herkenbaar hoor...Wat kunnen we toch licht ontvlambaar zijn, hè?
BeantwoordenVerwijderenIk vind het allemaal prima wat jullie denken en vinden, maar wel lief blijven voor de nieuwe bak hè?
BeantwoordenVerwijderenPfff, dit is creapy man (eh vrouwen). Jullie lijken me al aardig te kennen en we hebben elkaar nog niet eens ontmoet. Doet me goed dit. Ben ontroerd. Dankjulliewel!
BeantwoordenVerwijderenNee ik herken het helemaal niet. Ben ik nou vreemd, of bende gullie dat?
BeantwoordenVerwijderenHet is graag gedaan! En even voor de heer Dubach,
BeantwoordenVerwijderenwat in godesnaam is "de nieuwe bak" ?
Liane: ze hebben je al door en dat komt omdat je zo voorspelbaar bent. Maar dat zie je zelf niet.
BeantwoordenVerwijderen@Sanne: nieuw-bakken-vriendje=nieuwe bak
BeantwoordenVerwijderenok..weer wat geleerd!
BeantwoordenVerwijderenIk mag voor sommigen dan heel voorspelbaar zijn, voor mezelf ben ik af en toe een zwarte doosch. Iets tamelijk onschuldigs kan zomaar ineens het mes in een litteken van een vorig leven zijn, en dan gaat het register aan negatieve emoties open. Dat is het nare van die littekens, dat doen ze nu eenmaal. En dan gaat standje ontploft helemaal voorbij aan de emoties en ellende waar hij op dat moment in zit. Niet fraai, ik weet het, maar heb vriendje nog ff aan de tel gehad en het is allemaal okee.
BeantwoordenVerwijderen