JP

Mag ik u voorstellen, dit is ‘m dan, JP. Mijn KNO-arts. Tot twee keer toe heeft hij een meesterwerkje afgeleverd in mijn oor. De eerste keer met behulp van een minuscuul jaapje aan de voorkant van mijn oor. De tweede keer door mijn andere oor er zowat vanaf te halen en later terug te naaien. Okee, dat is nu een flapoor, maar volgens JP komt dat een heel stuk terug op zijn oude plek als de wond volledig genezen is. Achteraf bekeken moet ik klega J toch gelijk geven, he’s got that hair thing going on. Dus in de verte is er wel iets van McDreamy kwaliteit te ontdekken in hem. Waarvan akte. Maar bovenal is het een gepassioneerde vent. Elke keer voor en na de operatie en ook tijdens de controles, moet ik constateren dat JP ‘in love’ is met zijn vak. Okee het is niet tof als iemand bekent ernaar uit te kijken om in je schedel te boren, maar het is wel machtig om te zien dat iemand zoveel voldoening uit zijn werk haalt. En als een kind zo enthousiast aan je bed staat om te vertellen hoe geweldig fijn alles is verlopen terwijl je onder zeil was. Dat inspireert me. Don’t worry, ik overweeg geen carriereswitch. Ik kan niet eens naar groene doekjes-tv kijken, laat staan dat ik zelf iemand open zou kunnen snijden. Maar het is lang geleden dat ik die bevlogenheid bij iemand heb gezien.