vrijdag 29 januari 2010

Weten/voelen

De struggle tussen weten en voelen. Ik heb er weer zo een. Een avond dat ik me eigenlijk behoorlijk verdrietig voel. En tegelijk ervan baal dat ik me zo voel.

Die van mij had vanavond andere verplichtingen. Iets met de kids waar hij bij moest zijn. Niet meer dan logisch. Zou het zelfs vreemd vinden als ie daar niet bij was geweest. De planning was dat ie uiteindelijk rond 21.00, uiterlijk 21.30 weer hier zou zijn. Hoe zeer ik ook overtuigd ben van het feit dat hij daar hoort te zijn, fijn vind ik het niet. Toen het smsje arriveerde dat het daar fiks uitliep en dus ook later zou worden, brak het delicate evenwicht tussen mijn linker en rechter hersenhelft. Het resultaat is dus bekend. Een inktzwarte donderwolk van mixed emotions...

Kom maar door met de ‘dat is niet eerlijk van je Liaan’-s of de ‘zeik niet zo’-tjes. Maar hey, ik kan er nu ff niks aan doen. De hersenhelften hebben nu eenmaal ruzie. Hoe het komt dat ik me zo voel? Misschien omdat ik het de hele dag al koud heb. Misschien omdat we al een maand geen aaneengesloten weekend samen hebben gehad. Misschien omdat het volle maan is. En misschien wel omdat ik het mezelf weer eens verrekte lastig weet te maken.

4 opmerkingen:

  1. Oei, oei, ik zal niet de wijze woorden spreken die je in je verhaal noemt. Maar 1 ding: waardeer het goede, hij doet het toch maar ff, na zijn verplichtingen met zijn meisjes (een vader en dochters, dat is onbreekbaar denk ik) toch nog naar Nuenen komen met dit weer! Ik vind het geweldig van m! Ja sorry, je zit vast niet op dit bericht te wachten, maar een blog is om op te reageren, toch? Kijk naar de positieve kanten, ipv morgenavond pas naast je in bed, vannacht al! super toch?!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. omdat je zelf de wijze woorden al hebt bedacht, geef ik je gewoon een digitale knuffel, beetje digitale warmte!

    F.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik zag vandaag dat het allemaal goed is gekomen. Hij kent je en je struggles. Ik kan alleen maar zeggen: ben zuinig op die mens!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Yep, alles kwam weer goed, het was weer zo'n bekende donderwolk van me. En die van mij kent inmiddels de klappen van mijn zweep. Niet dat ik niet zuinig op hem ben hoor, maar hij weet het te plaatsen. En het is zo fijn dat ik ook in dat opzicht gewoon mezelf kan zijn.

    BeantwoordenVerwijderen