X-factor, Idols, Popstars. De ene ellende wisselt de andere af. Iedere keer weer komen talloze kansloze peopletjes opdagen, hopende op hun 15 minutes of fame. Weer diezelfde lachwekkende audities, diezelfde voorrondes en datzelfde gekibbel tussen juryleden. Zucht. Geestdodende tv als je het mij vraagt. In het begin vond ik het nog leuk, maar nu zijn die shows wat mij betreft ver voorbij hun houdbaarheidsdatum.
En wat levert het op? We begonnen volgens mij met Jamay (zo schrijf je dat toch?), terwijl mede-deelnemer Hind heel wat meer talent had. Toen kwam Boris (lekker ding met een fijne stem), maar daarna was de koek wel zo’n beetje op. Wat hoor je nog van die lui? Een groot deel komt terug in de mallemolen van Joop van den Enden, that’s it.
De grootste ergernis is nog wel die show van de spoonman, Uri Geller. Geloof het of niet, maar die flauwekul begint weer. Kom op zeg, wie zit daar nu op te wachten? Of zouden ze dat prima weten, dat niemand het wat kan schelen, maar ze gewoon niets beters hebben? Tot er een frisse wind door tv-land waait, kan wat mij betreft de tv gewoon uit.
Blijkbaar heeft de gemiddelde kijker er nog geen genoeg van en kan het concept lekker uitgemolken worden. Dit soort shows zijn mi toch meer de springplankjes voor de Henk Jan Smitsen en de
BeantwoordenVerwijderenDennisjes van deze wereld, elkaar lekker in het zadel helpen zodat ze met zijn allen met Gordon een Proseccootje kunnen drinken op weer een gala.
Oh en dan niet te vergeten: we moeten natuurlijk onze sms bundel wel opmaken he. Stemt u mee?