zaterdag 16 januari 2010

Circusgasten

Waarom doet niet iedereen wat ie leuk vindt en waarom is er zoveel onvrede. Dat vroeg ik me twee weken geleden af. Afgelopen week vertelde iemand me hoe gelukkig ze was met wat ze deed. Maar vooral ook met de omstandigheden waarin dat gebeurt. Zelf haar tijdsindeling maken. Zelf bepalen wanneer ze werkte. Geen hijgende baas in de nek. Dat soort dingen. Het tegenovergestelde dus van de wekker zetten om een uur of 6. Boterhammetjes smeren. Tegelijk met de rest van Nederland de weg op. Minimaal acht uur aan de slag. Elke activiteit en ieder kwartier kunnen verantwoorden. Stijf van de stress terug de auto in. Tussenstop bij de supermarkt en blij zijn als je voor half 7 thuis bent. Koken, eten en opruimen. En in die pak ‘m beet 3 tot 4 uur proberen om huishoudelijke taken, sporten, ontspannen, hobbies, vrienden en relatie te proppen. Want om 6 uur loopt die wekker weer af. En dat 5 dagen per week. Op zaterdag ben je keikapot en op zondagmiddag kom je weer bij je positieven om je te realiseren dat over een paar uur het circus opnieuw begint.

Zijn er überhaupt mensen die zo leven? Neem maar van mij aan dat dat zo is. Maar al lezende moet je je toch afvragen hoe die mensen dat doen. Het lijkt verdacht veel meer op het leven van een hamster dan van een, nou ja, doet er ook niet toe. Een leven. Een tredmolen, een bakkie voer en een holletje van zaagsel waar je enkele uren in mag oprollen. That’s it. Hoe doen ze dat toch, vraag ik me af. Misschien ziet mijn eigen leven er ook wel zo uit. Als dat zo is, moet ik mezelf gaan afvragen hoe ik het doe. Maar laat ik eerst maar eens wat reacties afwachten van andere circusgasten.

9 opmerkingen:

  1. Hey, dat ben ik. En dat zeg ik met trots. Degene uit de eerste alinea. Meer en meer besef ik me dat ik een rijk mens ben, met idd de voordelen die je noemt. Nadelen zijn er natuurlijk ook als ondernemer: zorgen, lasten, hard werken. Maar dat valt echt weg tegen alle positieve kanten. Ik ben niet meer aan het balanceren op die trapeze, geen salto mortale meer, maar voel me meer de clown, de spreekstalmeester in die magische, fantasierijke piste. "Hooggeerd publiek: doe wat uw hart u ingeeft! Haal het vangnet weg en loop over dat draad, zweef in de lucht en draai uw eigen rondje. U kunt het!"

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We zijn vergeten met zijn allen hoe het is om te doen wat we leuk vinden. De maatschappelijke norm krijgt ons in de greep vanaf het moment dat we naar de middelbare school gaan. Dan nemen we nog later deel aan het arbeidsproces... Ik geloof best dat elke job ooit begon als een uitdaging. Het punt is dat ieder mens naarmate hij of zij ouder wordt zich verder ontwikkeld. Bij sommigen komt die ontwikkeling tot een halt, wordt er een status quo geaccepteerd en dan komt het "dit is het dus" gevoel. Velen berusten daar dan ook in. Dit is het leven tot 65. Daarna zien we verder. Je ziet een boel pensioengerechtigden dan ook in een gat vallen.. Ineens is er geen opgelegd leven meer, niemand die zegt wat je moet doen. Voor sommigen levert die plotselinge vrijheid een dermate hoge stress op, dat ze niet lang na met pensioen gegaan te zijn, het loodje leggen. Alsof je een hamster uit zijn veilige kooitje haalt en hem in de vrije natuur uitzet. Kansloos.
    Het is niet iedereen gegunt om de stap naar vrijheid te zetten, maar zouden we het niet allemaal willen? Als er ergens een garantie afgegeven kon worden, dat diezelfde vrijheid genoten kan worden met behoud van alle zekerheden, dan zou iedereen het willen.
    De praktijk wijst echter uit dat we gewoontebeestjes zijn, aan onze zekerheden en veiligheid hangen en dat we dus maar de prijs betalen die daar voor staat: het keurslijf.
    En 3 weken per jaar om even te voelen hoe het is om gelucht te worden op de binnenplaats van je eigen gevangenis...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind dat je het wel erg negatief stelt. DIe baan die je beschrijft kan een hele boeiende uitdagende baan zijn of eentje waar iemand zich perfect tevreden mee voelt. Geen stress maar gewoon lekker werken. Die hobby's en sport zijn ontspanning pur sang en het voelt heel goed als je je plezier zelf hebt verdiend. Ik heb me werkelijk nog nooit kei kapot gevoeld op zaterdag.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Dub nee jij niet, maar jij hebt ook zo'n enorme energie. Koester dat! En ik denk dat Liane ook spreekt vanuit een positie van heroverweging. Er zijn mensen die misschien niet doen waar hun hart ligt. Op mijn beurt zeg ik dan: roer om! Dat wat we zelf hebben gedaan. Roer om. Als je gelooft in iets, dan komt het altijd goed. #wijze raad aan een ieder die zo in zijn werk staat zoals L. beschrijft.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik vind dat je het behoorlijk zwart wit stelt. Alsof werken voor jezelf zaligmakend is en werken voor een baas maar saai,
    ondergeschikt en zonder enige vrijheid.
    Ik mag heel graag klagen op zijn tijd over hoe hard ik moet werken en dat ik regelmatig 12 uur per dag werk maar dat doe ik ZELF, niemand staat met een pistool mij te dwingen.
    Ik werk voor een baas en dat heeft voordelen en nadelen.
    Net zoals het werken “voor jezelf” voor- en nadelen heeft.
    Een boterhammetje smeren zul je in beide gevallen toch wel moeten trouwens, of je moet in eens geen honger meer hebben
    als je eigen baas bent, als dat zo is begin ik NU nog een eigen bedrijf.
    Het voordeel van werken voor een baas voor mij persoonlijk vind ik de regelmaat die dun dizze nodig heeft, geen regelmaat in werkzaamheden
    maar regelmaat in dagindeling. Das beter voor mijn hoofd en mijn lijf.
    Ik maak mijn baan zelf, dankzij de vrijheid die mijn werkgever mij geeft.
    Daar ben ik heel tevreden mee, de meerwaarde van mijn werk haal ik uit mijn geweldig leuke collega's en de sfeeer die er heerst, en de voldoening die het uit de grond stampen van een compleet nieuwe tak in onze sport mij brengt middels waardering van MT, collega's en klanten. Is dat saai of slecht? Voor mij niet in ieder geval.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik zal niet zeggen dat werken voor de baas saai of slecht is of dat ondernemerschap zaligmakend is. Ook niet dat een baan niet uitdagend is. Maar waar ik best van schrik is hoe weinig tijd je hebt naast je werk om de leuke dingen en de ook wel verplichte nummers te doen. Helaas ben ik niet voorzien van zo'n gigantische energievoorraad als M. of DUB. Dus ik ben wel zo'n type dat gewoonlijk van vrijdagavond tot zondagochtend in puin ligt. En nu ik door omstandigheden een tijdje thuis zit, merk ik hoe relaxed het bijvoorbeeld is om niet in de boodschappenspits aan je spullen te komen. Ach, het zet me gewoon aan het denken.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Energielevel speelt honderd procent mee, ik heb gelukkig meer dan genoeg energie en daarbij slaap ik nauwelijks! Is het toch nog ergens goed voor ;) Mijn weekends zijn echt heilig, die waardeer ik driedubbel. Moet 1 dagdeel voor mijzelf in zitten en de rest gewoon actie! As ge thuis op de bank blijft liggen gebeurt er ok niks! Benut deze onvrijwillige break voor jezelf om af te wegen wat je wil, wat je niet wil, wat je hebt, wat je niet hebt, voors tegens andere dooddoeners en BE HAPPY! BE YOU! Het leven is te kort vrouw!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Sanne1974 en zo is t! CARPE DIEM!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Helemaal eens met M. en Sanne. Het is in ieder geval geen goed teken als je het weekend geen energie meer hebt. Dus probeer ook van deze tijd te genieten en kijk waar je WEL energie van krijgt. Je zegt dat wij veel energie hebben en dat is misschien wel zo, maar dat komt omdat wij doen wat we willen. Voor een baas of zelfstandig, dat maakt niks uit. Maar ik haal meer energie uit mijn werk dan ik erin stop, misschien is dat het wel!
    En nu ga ik op de bank liggen! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen