dinsdag 22 december 2009

Krom

Sommige zaken zijn in Nederland goed geregeld, sommige zaken een heel stuk minder. Het hele systeem rondom ons zorgstelsel is zo’n ding waar ik behoorlijk kwaad over kan worden. Afgelopen zondag mocht ik wederom ervaren hoe krom het kan gaan. En misschien beste lezer heb jij wel goede ervaringen met het systeem. Ik kan er helaas niet over meepraten. Ik zal me beperken tot de ervaringen van afgelopen zondag, maar geloof me, dat is heus geen incident.

Zondag dus... na zaterdag overvallen te zijn door een paniekaanval ergens tussen Nuenen en Scheveningen, ben ik het hele weekend beroerd en onrustig geweest. In de loop van zondag werd dat met het uur erger. Zo erg zelfs dat Die van mij voorstelde om naar een noodapotheek te gaan voor iets wat mij zou kalmeren. Nu weet Die van mij geen weg of steg hier in de buurt, dus of dat nu zo handig was geweest... ik betwijfel het. Maar zo ver kwam het niet. Ik werd steed zieker en zieker en wilde eigenlijk naar de spoedpost. Voor het geval zondag een beetje is verwaterd in het geheugen, het had die dag gesneeuwd en niet zo’n beetje ook. Er lag toch al snel zo’n 10-15 cm. sneeuw op de auto.

Toen we weer door de ramen konden kijken gingen we op weg naar het ziekenhuis. Ik steeds zieker en onrustiger. Na veel geglibber kwamen we aan bij het ziekenhuis, waar we ons een breuk moesten zoeken naar de ingang van de SEH. De auto geparkeerd waar we dachten dat de borden ons naartoe verwezen (fout dus) en op zoek naar een ingang. De SEH bleek heel ergens anders te zitten, maar we konden er wel komen, door het ziekenhuis. Op de juiste etage op zoek naar de borden. De borden hielden op. En daar stonden we dan. Na wat misverstanden met een werknemer aldaar werden we verwezen naar een nooddeur en zo kwamen we op de SEH, die eerder op een vervallen bouwkeet leek.

Melden aan de balie, opratelen wat er mis was, nog een keer omdat de dame in kwestie mijn woordenwaterval niet kon bijhouden en wachten op een stoel. Ik weet niet hoe lang ik er heb gezeten. Maar er kwam een man binnen die rook naar zware shag. Hij had slippers (!) aan en ik kon mijn ogen niet genoeg focussen om te zien wat er was. Die van mij vertelde dat zijn voeten verbrand waren. Nog een jongenman kwam binnen had een grote doorn in zijn hand, die was gaan ontsteken. Terwijl ik daar zat te wachten werd de man met de verbrande voeten naar binnen geroepen door de dienstdoende huisarts. Volgens mij was er maar één huisarts. Achter de balie echter zaten, liepen en kwekten zeker drie vrouwen, één ambulance-meneer en één beveiligings-meneer. Ze hadden het blijkbaar best gezellig want er werd wat afgekeuveld. Aangezien ik niet wist hoe lang ik mezelf nog overeind kon houden, vocht tegen flauw vallen, ergerde ik me suf aan al die gezelligheid. Prima dat ze het gezellig hebben, maar als er mensen in de wachtruimte zitten (keet waar die balie ook in stond) en die mensen in welke vorm van nood dan ook verkeren, komt het op mij behoorlijk krom over als je 5 mensen achter een balie hebt zitten die niets doen en 1 die de patiënten helpt. Tis maar een idee.

Uiteindelijk was ik aan de beurt. Ik deed mijn verhaal en de huisarts reageerde met, WTF, een lang verhaal over hoe gezond het was om angsten te hebben in het oertijdperk. Iets met wilde beesten en op tijd weg rennen en zo (aaaaargh). Uiteindelijk ging ze een pilletje uitprinten (dat zei ze letterlijk) en ik vond mezelf best grappig onder de omstandigheden om daarop te reageren.

Enniewee, met recept naar de apotheek, was precies om de hoek werd ons verteld. Maar om de hoek hield het pand (bouwval) op. Hmmm, weer vragen aan de bewaking en we moesten blijkbaar buiten om. Daar aangekomen wees de dame mij erop dat de pillen niet vergoed werden. Even later kwam ze ook nog terug om te vertellen dat, aangezien het avond/bijna nacht was, er een toeslag op de pillen kwam. We konden ook de volgende dag terugkomen, dan waren de medicijnen goedkoper... Met de grootst mogelijke kalmte en vriendelijkheid probeerde ik de dame duidelijk te maken dat ik daar niet voor niets stond op dat uur en onder die weersomstandigheden. Afrekenen, pillen in de tas en naar huis.

Thuis gekomen deed de eerste pil wonderen, ik veranderde van hyperende, paniekende, razende puinhoop in een volledig ontspannen en slappe zoutzak. Met mijn rug tegen een warme borst genesteld en met een beschermende arm om me heen zeilde ik naar dromenland. Eind goed al goed zou je zeggen. In zekere zin wel, voor die avond. Maar helaas heb ik nog een lange weg te gaan tot het herstel. Ondertussen kan ik wachten op de rekening. Die pillen heb ik betaald, inclusief de avondtoeslag (nee dat is geen gelul, het is echt). Nu is die avondtoeslag én het feit dat ze iets voorschrijven wat niet wordt vergoed, niet het enige kromme. Nee dat andere is die rekening die nog komen gaat. Het is namelijk zo in dit land dat als je ziek wordt op het moment dat je eigen huisartsenpost niet is bemand (’s-avonds, ’s-nachts en in het weekend dus), je de rekening betaalt. En die rekening van de SEH (waar je huisarts je zelf naar doorverwijst) is geen kattenpis. Teveel kromheden om nog recht te lullen dus als je het mij vraagt. Ik vraag me alleen af waar ik maandelijks die ruim 130 Euri voor betaal...

7 opmerkingen:

  1. In tegenstelling tot jijzelf heb ik louter goede ervaringen met de SEH van , in mijn geval, het Catharina ziekenhuis.
    Begin dit jaar in blinde paniek daarheen gecrost omdat familielid daar na een belachelijk ongeluk als een bouwpakket voor haar leven lag te vechten. Alleraardigste mensen daar. Rustige mensen ook, best handig toen onze familie daar als een stel huilende pubers rond liep.
    Ook met de "gewone" zorg in bovengenoemd ziekenhuis heb ik louter goede ervaringen. Paar jaar terug voor operatie paar dagen daar geweest, alles tip top geregeld. Ik heb zelfs nog een taart gebracht op mijn ontslag-dag, zo blij was ik met de verpleging. Toen ik een paar dagen thuis was belden ze nog even, ik dacht om te zeggen dat ik bv een sok daar had laten liggen, maar nee, om even te kijken hoe het met me ging. Ben er van overtuigd dat door de "vrijere keus" die je tegenwoordig hebt de zorgverstrekkers er wat harder aan moeten trekken om hun klanten binnen te halen en voor toekomstige verzorging ook te behouden (mits niet via ambulance binnengevoerd want dan valt er weinig te kiezen) en dus over het algemeen ook wat dienstverlenender (is dit een woord) zijn. Twee goede vriendinnen zijn allebei reanimatie verpleegkundige op het MMC te Veldhoven en ik heb diep respect voor die 2, das geen kattenpis wat ze daar meemaken, veel patiënten die onder je handen er tussenuit piepen en alle heftige emoties van familie en vrienden van die patiënten. Op de Dag van de Verpleegkundige stuur ik die 2 toppers ook altijd een kaartje. Wie weet gaan hun handen en zorg mij ooit nog eens wat jaren erbij geven.
    Blijft een feit dat ook in de zorg gewone mensen werken en die hebben ook wel eens een kutbui of een procedure te volgen (op claims van patiënten zit geen enkel ziekenhuis op te wachten). Uiteindelijk heb jij je pilleke gekregen, en ja, dat had je liever binnen 2 minuten gehad, dat snap ik. Maar het zijn wel fucking downers tot en met die je krijgt, die gaan niet zo effe onder de toonbank door vanuit een laatje. Wellicht is het een stap in de procedure om patiënt te informeren en vragen om wellicht het medicijn niet te nemen indien niet absoluut noodzakelijk. En met betrekking tot die factuur.. ik zou toch even een check doen bij je zorgverzekeraar (voor zover je dat nog niet gedaan had) of voortaan mij bellen in noodgevallen, ik heb nog wel wat USA nood-drucks in een laatje liggen, die heb je binnen 1 minuut!

    Gute Besserung!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey vrouw L. Maakt oe eigen toch niet zo sappel. Die menschen doen gewoon hun werk. Je zult het maar moeten doen, 's nachts werken. En in de nacht is er vaak maar 1 aanwezige dokter, de rest is "piepbaar". Uit eigen ervaring weet ik dat ook. Is ook wel logisch, men weet nooit wat de nacht brengt. En de dames die zien het gewoon als hun werk, waar ook wat gezelligheid bij komt. Gelukkig voor hun. Ja toch? Ik snap alleen de zoektocht niet, ik weet niet beter dan dat ie pal naast het ziekenhuis ligt aangegeven met borden. Maar dat is dus blijkbaar veranderd. Laatste keer met de Mex flew waren wij in Helmond, dat is wel duidelijk aangegeven. Waar bende geweest Cathrien of MMC? Avondtoeslag, tja das een beetje krom misschien. En idd sommige medicijnen worden niet vergoed. Ook dat weet ik uit eigen ervaring. Zelfs bij een chronische ziekte wordt niet alles vergoed, ondanks verzekering plus-plus extra zeg maar. Je wilt niet weten wat het hier maandelijks kost. Maar ik denk dat als je een andere situatie hebt, financieel en dat kan aantonen, dat er nog wel wat overheidsregels zijn. Laten we hopen dat het bij jou bij 1 keer blijft, dan maar een keer slikken die kosten, het gaat om het doel niet om t middel. Je hebt er iig lekker van geslapen. En dat telt! nu de rest van het herstel nog. Keep up the good spirit meissie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben blij dat er ook iemand is met goede ervaringen met ut Katrien. Je bent wel de eerste die ik er positief over hoor. Voor dit voorval was ik al eens in dezelfde hut, en toen ging er aardig wat mis. Helaas. En ja ja, ik weet dat die mensen ook gewoon hun werk doen. Het voelt alleen niet okee, als je met mijn klachten zit te wachten en er voor je gevoel te weinig actie is. Dat heeft niets te maken met sappel maken of wat dan ook. Als je het ooit hebt meegemaakt, weet je wat ik bedoel en hoe heftig het is.
    Wat die rekening betreft.... het werkt echt zo. Als je buiten praktijktijd ziek wordt, betaal je het volle pond. Heb ik al eerder meegemaakt en ook al eerder voor gevochten met de zorgverzekering. Is geen eer aan te behalen. Van het kastje naar de muur en uiteindelijk geen resultaat. Moet je maar wachten tot de huisarts er is wordt er dan gezegd.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Liaantje, ik ga me niet mengen in deze discussie, maar wil alleen heel graag weten hoe het met je is, of ik iets voor je kan betekenen? Ik bel/mai er nog even achteraan.

    F.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. tja hmmz grmmbl.. en dan te bedenken dat de zorg in Nederland nog zo slecht niet is... anyways. hoop dat alles nu goed met je gaat en dat je een rustige kerst tegemoed gaat met "Die van jou" ;)

    p.s. vorige gedelete.. typo :|

    BeantwoordenVerwijderen
  7. whow pittig.. jep is normaal, angsten (in deze oertijd ;-)..). maar de mate waarin niet. bij mij (ook) niet in ieder geval. oxazepam werkt voor mij wel goed op de korte termijn. maar uiteindelijk moet er van binnen en in je omgeving toch iets veranderen geloof ik, want een kalmerend middel haalt de oorzaak niet weg. een psycholoog kan je er misschien een beetje bij helpen? take care!..

    BeantwoordenVerwijderen