Zes

Mijn solodagen in Calpe zijn voorbij. Over een half uurtje arriveert mijn logee, tenminste als ie de weg kan vinden. Hij blijft tot het einde. Solo lamzakken in de zon wordt duo lamzakken in de zon. Hij zal zich vast rot geschrokken zijn toen hij uit het vliegtuig stapte. Donkere lucht, onweer, bakken regen. Dat is hier gelukkig maar tijdelijk. Morgen wordt een zonovergoten dag met een temperatuur van 30-plus. Maar goed, de solo dagen zitten erop. En het was heel anders dan vorig jaar. Toen ervaarde ik die me-time met mijn boek als bevrijdend. Ik genoot van elke minuut. Als volleerd Spanjaard sjokte ik in mijn uppie in een ultra-Spaans tempo over de boulevard. Dit jaar was anders. Ik had niet die gelukzalige kalmte in mijn lijf. Niet zo gek als je nagaat wat ik het afgelopen half jaar heb meegemaakt en nog ga meemaken. Maar toch. De eerste dagen waren een worsteling met mezelf. Veel momenten van ongemak, me niet thuis voelen zeg maar. Triestheid. Opgefoktheid. Deels door wat er komen gaat, deels door wat er is gebeurd.

Vandaag was eigenlijk de eerste dag dat ik me redelijk comfortabel voelde. Op het strand vond ik het te heet, dus ging ik terug naar het appartement. Met mijn beentjes bungelend in het zwembad las ik mijn tweede boek uit. Daarna op mijn dooie gemakje nog wat boodschapjes, een schitterende tattoo bewonderd en een cortadootje aan de boulevard. Tijdens dat koffieleuten vroeg ik me af waarom de kosmos het verwerken van verbroken relaties niet anders heeft geregeld. Sowieso heb ik nog een appeltje te schillen met de firma Kosmos, maar dat is een andere kwestie. Maar zou het niet eerlijker zijn en ook veel praktischer als de twee partijen die in de relatie zaten, vanaf het moment van de break, er even lang over zouden doen? Een even lange rouwverwerking (want dat is het in feite toch). Niet dat de één er binnen een paar weken overheen is en de ander pas maanden later. Rationeel snap ik ook wel dat het meestal zo is dat persoon één sowieso al veel verder is in het afscheid nemen dan persoon twee. Maar mijn andere hersenhelft vindt dat het verdriet en de pijn onevenredig is verdeeld. Misschien dat Kosmos & Co daar wat op vindt en die onbalans herstelt. Dat zou mooi zijn.