Ciao chatvolk

Datingsites. Allerlei soorten en maten heb je ervan. Sites waar je profieltjes kan checken. Sites alleen voor hoger opgeleiden. Sites waar een of ander botje je matcht aan andere mensen op basis van vragenlijsten. Verzin het maar. Bij zo’n laatste zat ik. Om de zoveel tijd kreeg ik een nieuwe match. Als je dan maar lang genoeg ouwehoerde met iemand kreeg je een kiekje te zien. Maar dat is voorbij, ik hou het voor gezien.

Ik weet niet wat het is, maar 99,9% van het volk daar lijkt van een andere planeet te komen. Enige vorm van originaliteit, initiatief, humor of de vaardigheid om een gesprek te voeren, lijkt te ontbreken. Kansloos gewoon. En dan werkt dat hele gedoe met kiekjes voor mij ook nog eens niet. Een gezicht dat leuk blijft plakken op een foto kan ik in de werkelijkheid nogal saai vinden en gezichten waar ik niks mee heb, zouden in theorie bijzondere en verrassend aantrekkelijke trekken kunnen hebben. Als ik iemand van die planeet zou ontmoeten, that is. Dat heb ik het afgelopen jaar niet gedaan en dat gaat ook niet gebeuren. Sterker nog, ik ben in het laatste kwartaal nauwelijks online geweest.

Ik geloof gewoon niet in die bullshit. Als de big L in mijn leven en ik indertijd zo’n vragenlijst hadden ingevuld, waren we ook nooit aan elkaar gematcht. Dus weg met al die matchmaking-flauwekul. Als cupido nog ooit mijn pad kruist zie ik wel waar hij mee komt.