Mijn eerste roadtrip

Opbouwen, opkrabbelen, eerste stapjes, uitbouwen, uitrusten, elastiek op spanning zetten, ervaren, kei hard werken, dat zijn de woorden waar het bij mij al maandenlang iedere dag om draait. Gisteren stond één van de dingen op het programma die daar ook bij hoort. Mijn eerste stapjes op de snelweg sinds anderhalf jaar. Pfoeh wat heb ik daar tegenop gezien. Gelukkig was daar dinnetje M die aanbood om helemaal vanaf het midden van het land af te reizen, om met mij een klein ritje te maken. En zo geschiedde. Het werd een klein stukje op de A2, dat leek het meest praktisch. Ik had het warm, een beetje shaky en nog doodop van de week ervoor. Gezellige klets is de ultieme afleiding voor mij, dus in die mini-cabine van me leek het wel een kippenhok. De eerste kilometers zaten erop en we zaten ergens tussen Best en Boxtel toen M haar troef inzette. Ze begon over de patisserie in Vught. Het walhalla voor een choc-aholic als ik. Mijn ex had me wel eens getrakteerd op dat goddelijke snoepgoed, maar ik was er nog nooit zelf geweest. De uitdaging die me werd voorgelegd was dan ook: red jij het tot Vught? Ik wist het niet, maar ik ging het proberen. We hebben het gehaald en we zijn ook weer veilig thuis gekomen. Op de terugweg zakte ik wel weg en ik weet zeker dat ik het zonder heldin M nooit had gered. Maar bij aankomst in Nuenen vierden we mijn eerst stapjes met een heerlijk mini-taartje.