dinsdag 19 oktober 2010

Here. We. Go.

Here we go. Donderdag gaat het dan beginnen. Het reïntegratietraject. De eerste middag en dan vanaf volgende week woensdag- en vrijdagochtend. En man-o-man wat zal ik kapot zijn. Ik weet het, het start met slechts 2 x 4 uur. Maar voor mij is dat veel. En ik zie er best tegenop. Niet dat ik niet wil, dat is het zeker niet. Ik heb dit nodig om helemaal te herstellen. Maar ik ben gespannen. Onzeker wat het met me doet en in welke mate het me sloopt. Ik hou mezelf voor ‘ik moet door die eerste weken heen, daarna zal het wel beter gaan’. Laten we hopen dat dat ook zo is en dat ik een mooie stijgende lijn mag noteren.

8 opmerkingen:

  1. hey champ, heeeeeel veeeeel sterkte!! GB

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Succes. En het gaat je zeker lukken! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dankjulliewel! Ik ga ervoor (met knikkende knietjes).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. donderdag als in morgen?
    succes!!!! je kunt het!

    x freya

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bedankt!! Na de eerste 4 uur was ik erg moe maar ook erg tevreden dat ik het had volgehouden. Vanaf volgende week ochtenddienst, dus extreem vroeg eruit...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hee, ik lees nu pas dat je weer rustig aan begonnen bent...Dus net de tweede week achter de kiezen? Ik weet uit ervaring dat dat er best wel inhakt. Maar het wordt makkelijker en met de juiste collega's om je heen is het ook wel weer prettig. Maar je zal wel kapot zijn nu.

    Geniet van je weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dankjewel! Tis inderdaad vermoeiend, maar heb wel de indruk dat het heel langzaamaan een beetje beter gaat

    BeantwoordenVerwijderen