Flits uit de spits

Dinnetje M en ik hebben een soort van ritueel. Eigenlijk best wel grappig. We bellen elkaar voornamelijk als zij ’s avonds in de auto zit op weg naar huis. Dan heeft ze lekker de tijd, ze moet toch een dikke 100 kilometer. Wat er op het werk is gebeurd, met wie er wat aan de hand is, welke leuke en niet leuke dingen er zijn gebeurd, noem het maar op. Een soort van flits vanuit de spits. En dat doen we meestal meerdere keren per week. Mooi ritueeltje vind ik dat, ik hoop dat we dat nog lang zo blijven doen.