Het kinderspeelpaleis. Vanavond aan de telefoon vertelde dinnetje M dat ze daar als kind regelmatig was geweest. Het verbaasde me omdat zij haar kinderjaren in Vught heeft doorgebracht. En ik dacht dat het kinderspeelpaleis een puur Eindhovense aangelegenheidwas. Niet dus. Het kinderspeelpaleis was gevestigd in de Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand kerk en je kon er voor 3 gulden de hele dag terecht. Het was geen religieuze venue, het was nu eenmaal gevestigd in een kerk, that’s all. En in 1995 is het pand afgebroken.
Als kind heb ik heel wat uurtjes daar doorgebracht. Mijn moeder ging dan aan de koffie en ik ging naar de bovenverdieping. Daar mocht je knutselen. Mijn favoriete bezigheid was gipsen beeldjes schilderen. Dus dat deed ik. Schilderen en schilderen en schilderen. Als ze me compleet los hadden laten gaan in die tijd had ik er de complete voorraad beeldjes doorheen gedraaid. Mijn ouders moeten een paar dozijn beschilderde sneeuwwitjes en allerlei andere poppetjes hebben geh
ad. Je kon er ook timmeren en zo, maar dat was voor jongens.
ad. Je kon er ook timmeren en zo, maar dat was voor jongens. Op de begane grond stond aan weerszijden van het middenpad van de kerk een hele speeltuin uitgestald. En op de grond lag zand. Maar daar was ik niet vaak te vinden. Zoals het een watje betaamd, vond ik dat allemaal een beetje te wild en druk. In mijn herinnering was het redelijk donker binnen. En kreeg je er van die fluoriserende ranja. Voor de rest weet ik het niet meer zo precies wat er allemaal te doen was. Wie nog wel?
Oh ja, uren zijn we daar geweest :-) Ook ik was vaak te vinden op de bovenverdieping voor het knutselen. Van die slingers van repen papier die je dan oprolde en in elkaar plakte. De ranja staat me ook nog voor de geest; mierzoet, maar (toendertijd) wel lekker.
BeantwoordenVerwijderenBeneden herinnner ik me de kabelbaan en de familieschommel. En achterin was volgens mij het gedeelte voor de ouders en de kinderfeestjes.
Ik weet wel dat ik nooit van de kabelbaan naar beneden ben gegaan. Veel te druk en hoog in mijn beleving.
Het was er vreselijk druk, ik vermoed nu dat ik mijn claustrofobische neigingen weleens aan het speelpaleis te danken kan hebben. Dat trappetje omhoog.......brrr, je moet er niet aan denken dat er brand of paniek uit was gebroken :'-(
Mooie tijd hoor, thankxxx voor de herinnering! Claudia
Claudia, volgens mij hebben we daar samen regelmatig uurtjes doorgebracht, want ikzelf memoreerde ook direct de kabelbaan, maar ik was er zelf wel bij geloof ik... en Liane, het knutselen en timmeren was bij mij ook favoriet.
BeantwoordenVerwijderenJaren later kwam ik de beheerder tegen, volgens mij is hij later Dippiedoe op Aquabest gaan beheren, maar ik kan me vergissen!
Good memories.....
Geweldig vond ik het, vaak geweest, donker en een apart luchtje zijn me bij gebleven . En het speelgoed waar een jarige job mocht uitzoeken als je je feestje daar vierde.
BeantwoordenVerwijderenOwwww ja, dat houten trappetje. Ik herinner me het ineens weer. En die kabelbaan, veeel te wild voor mij.
BeantwoordenVerwijderenIk ken het niet, aangezien ik in het stadje Grave waar ik woonde genoeg ruimte was om voor op straat te spelen (toen was geluk nog heel gewoon).
BeantwoordenVerwijderenTegenwoordig bestaan dit soort instanties nog steeds (gelukkig). Die 2 van ons zijn bijvoorbeeld helemaal idolaat van Ballorig.
Zelfde concept, maar dan in een oude omgebouwde loods (althans hier in Venlo). Niet zo katholiek / christelijk, maar wel voor een vernaam voor jong en oud