Glow 2010

En ik deed dus ook een rondje Glow. Zoals de meeste 040’ers. Erg mooi. Al snel kwam ik erachter dat plaatjes maken vanuit de losse hand met een sluitertijd van 2 seconden niet werkt. Muts. Afgelopen weekend dacht ik er nog aan om mijn statief weer eens op te snorren. Toen wel. Dus.

Anyway, ik heb een klein rondje gemaakt, niet alles gezien, maar dat gaf niet. De sfeer is minstens zo mooi. Op de markt speelt naast de lichtshow een deuntje, of eigenlijk zijn het meer klanken en het lijkt wel of iedereen met een gelukzalige glimlach rondloopt. Op het stadhuisplein staan gezinnen met kleine kinderen, filmploegen en bejaarde echtparen. Bij de Paterskerk staan mensen op vlucht

heuvels. Er hangt een soort van vredige jubelstemming in de stad en dat is mooi. Van mij mag het zo altijd zijn.

Mijn favoriete plek uit mijn route is misschien een beetje apart. Het was niet buiten. En het was ook niet als de lichtshow ‘aan’ was. Het was in de Catharinakerk. Precies als de lichtshow tussen twee patronen in zat. Het werd dan zo donker dat je geen hand voor ogen kon zien. In combinatie met de geluiden van het koor is het dan even heel eng. Ik genoot van dat griezelige gevoel. Net alsof je in een spookhuis bent. Ik ben dan ook weer niet zo’n held dat er op dat moment iemand BOE in mijn oor had moeten zeggen want was ik zeker een meter los gekomen van de grond. Als de lichtstilte werd opgeheven verschenen eerst deze blauwe schijnsels in de koepels. Erg cool.