Ploesiepoesie haz arrived

Vlak na de middag hoorde ik geritsel en gefrommel bij de brievenbus. Zou ie dat zijn? Ploesiepoesie himself? De gang in spieken, dikke bruine envelop op de mat. Jaaaa, dat was ‘m. En in de envelop zaten nog meer goodies. Een week geleden deed ik mee aan #meowmonday. Door iets met MEOW erin terug te sturen naar Electric Luna, maak je kans op iets leuks van Ploesiepoesie. En deze keer was het een retroploesie. De halve dag liep ik achter Sambal aan met de iDictafoon zodat hij de meow zou leveren, maar het was hopeloos. Sambal is nu eenmaal niet zo spraakzaam. Hij is de kattenkoning of all time alshet gaat om nieuwsgierig zijn naar mensen, knuffelen, koppen, spinnen, bureaustoel bezet houden en mooi zijn. Maar praten doet ie niet veel. Behalve rond etenstijd. Ook niet eens ontbijt, dan is ie zelf nog te duf, maar avondeten is de uitgelezen kans om hem een meow te ontlokken. Dus daar stond ik weer met mijn iFöhn. Laatste kans. Het wachten werd beloond met een mooie afgemeten beschaafde meow. Sambal werd beloond met een lekker bakje brokjes. En wij werden beloond met de retroploesie zo bleek de volgende ochtend. Hiephoi. Vanavond heb ik beide heren aan elkaar voorgesteld en wat kiekjes gemaakt. Het is nog even onwennig tussen die twee, maar dat gaat vast goed komen. Sambal is dol op knuffels, dus zo’n stoere is helemaal da bomb.