Het JA-woord

Twee weken geleden zei ik JA tegen mijn nieuwe werkgever. Op 28 juni kreeg ik een baan aangeboden en ik vroeg om een kleine week bedenktijd. Zij wilden mijn beslissing het liefst binnen 2 dagen weten i.v.m. diverse organisatorische zaken. Zodra ik de deur uitliep begon het denkproces. Ging ik wachten op de andere partijen waarmee ik nog in gesprek was? Want ik verwachtte toch zeker nog minimaal één aanbieding. Of zou ik alle knopen doorhakken en er gewoon voor gaan. Ik belde met een vriendin en vertelde wat er allemaal door me heen ging. Ik was heel enthousiast maar besloot er nog een nachtje over te slapen. Later die avond keek ik naar de wedstrijd Duitsland-Italië en werd nog blijer over de aanbieding, maar ik weerhield mezelf van een overhaaste beslissing. Zodra het eindsignaal werd gefloten liep ik alsnog naar mijn computer en schreef de mail dat ik JA zei tegen de job. Het was even wachten op het contract, maar vandaag viel het in de brievenbus. Zojuist heb ik er met een fraaie krul mijn handtekening onder gezet. Vanaf 1 augustus aanstaande ben ik dienst bij Fontys Economische Hogeschool Tilburg en mag ik als docent de sportieve studenten van SPECO de kneepjes van het communicatievak leren. Proost!