Sambal en de tas

Toen ik maanden geleden te maken kreeg met meerdere werkplekken, werd het ding in gebruik genomen. Een lelijke oude laptoptas, zo een van 15 jaar terug, waarin ik prima al mijn dossiers van de verschillende organisaties kon meenemen. Als ik de deur uit ging hing ik het zware ding om mijn schouder en als ik thuis kwam, wierp ik het ding ergens in mijn studeerkamer af. Regelmatig trof ik Sambal bovenop de tas aan. Ik nam aan dat het te maken had met zijn gave om vooral op voorwerpen te liggen die ik nodig had. Als het ding op mijn bureau lag, dan lag Sambal er bovenop. Als het naast me op de grond lag, nestelde Sambal er zich weer tevreden op. Maar nu ik de tas al drie weken niet meer gebruik, zoekt ie het grote zwarte ding ook steeds op. Als ik het rechtop zet tegen mijn ladeblok, dan ligt het de volgende dag plat, met de kat er bovenop. Sambal heeft blijkbaar na zijn rieten mandje, zijn fluffy mandje, de wasmand en de bureaustoel weer een nieuw favoriet plekje.