Als je onzeker of gewoon ronduit bang bent, is het fijn als iemand je weet te kalmeren. Dat je gewoon jezelf kunt zijn en dat die persoons aanwezigheid de scherpe kantjes eraf haalt. Dat het een beetje draaglijker wordt. Dat je niet bezig hoeft te zijn met het ongemakkelijke gevoel van een ander, maar dat je omringd wordt door zachtheid en geborgenheid.
Toen ik drie weken geleden mijn eerste ooroperatie moest ondergaan, was die van mij erbij. Van huis naar het ziekenhuis. Tijdens de intake en de bijna 2 uur wachten voor de operatie. Bij het omkleden naar OK-tenue en het innemen van de pre-medicatie. Onderweg van kamer naar OK. Terwijl de chirurg bezig was, was hij in de buurt. Zo gauw ik weer terug was op mijn kamer stak zijn koppie al om de hoek. Tijdens mijn boterhammen-frenzy en tot en met het einde van het bezoekuur.
Zijn aanwezigheid, goede zorgen, lieve woorden en gekriebel op mijn rug zorgden ervoor dat die dag draaglijk was. En daar heb ik hem voor mijn gevoel nog niet voldoende voor bedankt. Dus hierbij, in het openbaar, in Liane-land, dankjewel!
waar blijft het woordje schat? of lievie of megahunk of iets van dien strekking :-). Of moest die laatste staan onder de categorie It's only words?
BeantwoordenVerwijderenWoordjes als schat en liefje hoort die van mij in overvloed. Dit woordje 'dankjewel' was voor mijn gevoel nog niet expliciet genoeg uitgesproken. Vandaar.
BeantwoordenVerwijderenMooi, mooi, mooi. Mooi gesproken naar die van jou. Hoe vaak zeggen mensen tegenwoordig nog oprecht dankjewel. Dus! helemaal leuk.
BeantwoordenVerwijderen