Wat zeg je?

Sinds een week is het weer zover. Doof aan één kant. Meteen een afspraak gemaakt met JP. En vanmiddag zat ik met klamme handjes in de wachtkamer wachten. Wat zou het deze keer zijn. Een gevolg van de griep die vanzelf weg zou gaan? Een buisje dat aan het einde van zijn levenscyclus was. Of zou er weer een nieuwe cholesteatoom zijn? Gelukkig bleek optie 2 het geval. Het buisje zat los. Dus trok JP 'm eruit. Mijn andere oor werd ook bekeken, ook dat ging niet lekker. Ik hoorde ook links een beetje minder. Het trommelvlies was weer naar binnen gezogen. Mijn buis van Eustachius zuigt, dat is wel duidelijk. Conclusie, niet 1, maar 2 buisjes dit keer. Volgende week donderdag gaan we weer hakken en zagen. Toen ik JP zei dat die verdovingsspuiten veel gevoelloos maakten maar het trommelvlies niet zo goed bereikten, zei hij dat hij daar wel iets op wist. Ik waarschuwde hem dat hij het niet in zijn hoofd moest halen om mijn hele gezicht 24 uur plat te spuiten. Maar toen grinnikte hij alleen maar... Ik ben benieuwd.