Ezel

Ken je dat verhaal, van die ezel en die steen? De ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde. Klinkt verstandig. Ook al staat in sommige culturen de ezel symbool voor domheid, in mijn beleving is het dier een heel stuk intelligenter dan menig mens. Ik zal mijn uitspraak nuanceren... intelligenter dan ik.

Waar het hier om draait is; hoe vaak laat jij je kwetsen? Door dezelfde steen. Door dezelfde persoon. Ik zeg bewust laten kwetsen. Omdat het volgens mij toch zo is dat als het keer op keer gebeurt, je je dat aan laat doen. Je kiest ervoor om die persoon toe te laten in je leven. Maar waarom doe je dat? Misschien omdat er zoveel plussen zijn die opwegen tegen de minnen? Dat moeten dan wel verdomd dikke plussen zijn. En is dat wel zo? Is het dat wel waard? Rechtvaardigen plussen, groot of klein, wel dat iemand je keer op keer mag kwetsen? Volgens mij niet. Als je er goed over nadenkt is het eigenlijk van de zotte dat je je vrijwillig pijn laat doen. En toch, waarom deed ik het dan? Ik ben geen SM’er. Ik geniet niet van pijn. Ik heb een lage pijngrens. Of het nu gaat om die van het fysieke soort of om pijn in je ziel. Hoe dan ook; ik heb besloten dat ik het niet meer wil. Geen herhaalde klappen op diezelfde wond. Het is klaar.