Vanavond, bijna een week na ons laatste telefoongesprek, sprak ik hem weer. En ondanks de vlagen van verdriet en pijn, hing ik weer net zo geboeid aan de lijn. Zijn warme stemgeluid werkte net zo rustgevend en hartverwarmend als het al die tijd had gedaan. En ik luisterde en luisterde en luisterde en luisterde...
donderdag 29 april 2010
De stem
Hoe magisch kan een stem toch zijn. Op die maandagavond, laat in juli, afgelopen jaar, draaide ik een voor mij nieuw telefoonnummer. Nadat er werd opgenomen veranderde mijn telefoon in een warm bad. Vanaf de eerste seconde voelde de stem vertrouwd, geborgen en warm aan. Wat een heerlijk geluid was dat. Ik vertelde ronduit. Ook over dingen die je nog niet eens bespreekt met mensen die je al jaren kent. En het was wederzijds. We wisselden gedachtes, ervaringen, meningen uit. En ik luisterde en luisterde. Naar die warmte aan de andere kant van de lijn. Ik kon er geen genoeg van krijgen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten